ಶಿಕ್ಷಕರ ಲೇಖನಗಳಿಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿ



ಶಿಕ್ಷಕರ ಧರ್ಮಪಾಲನೆ !

ಶಿಕ್ಷಕರಲ್ಲಿ ಧರ್ಮಪಾಲನೆಯ ಅಭಾವ, ಮಕ್ಕಳು ಮುಂದೆ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಿಗಳಾಗುವುದು !

ನಿಜ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಲ್ಲಿ ಸದ್ಗುಣಗಳ ವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಿ ಅವುಗಳ ಜೋಪಾನ ಮಾಡುವುದು ಶಿಕ್ಷಕರ ಧರ್ಮವಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಒಬ್ಬ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯು ಶಾಲೆಯಿಂದ ಸದ್ಗುಣಿಯೆಂದು ಹೊರಬಿದ್ದ ನಂತರ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಅವನಿಂದ ಲಾಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಸಮಾಜ ಹಾಗೂ ರಾಷ್ಟ್ರ ಇವುಗಳಿಗೋಸ್ಕರ ಸಕ್ಷಮ ಹಾಗೂ ಒಳ್ಳೆ ಗುಣಗಳಿಂದ ಸಂಪನ್ನ, ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಾಗರಿಕರನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವುದು ಶಿಕ್ಷಕರ ಕರ್ತವ್ಯ! ಒಂದು ವೇಳೆ ಚಿಂತನೆ ಮಾಡಿದಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯ ನಾಗರಿಕರ ನಿರ್ಮಿತಿ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂಬುವುದು ನಮ್ಮ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುವುದು. ಇದರ ಅರ್ಥ ನಾವು ಧರ್ಮಪಾಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು! ‘ಮಕ್ಕಳು ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆ ಅಂಕಗಳು ಪಡೆದರೆ ಆಯಿತು, ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗಿಯಿತು’ ಎಂಬುವುದು ಶಿಕ್ಷಕರ ಧೋರಣೆ. ಆದರೆ ಇದಿಷ್ಟು ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅವರ ಕರ್ತವ್ಯ ಮುಗಿಯುವದಿಲ್ಲ. ಅಂಕಗಳಿಂದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನೌಕರಿ ಹಾಗೂ ಹಣ ಸಿಗಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವರು ಪ್ರೇಮ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಹಾಗೂ ನೀತಿವಂತರಾಗಿ ಸಮಾಜ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಖಚಿತವಾಗಿ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ; ಆದುದರಿಂದ ಇಂದು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಾರ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ನೋಡಲು ಸಿಗುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದೇ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ‘ನಾವು ಸಮಾಜದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ’, ಎಂಬುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ಏನೂ ಅನ್ನಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಶಿಕ್ಷಕರು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸೇವಕರನ್ನು ನೀಡಿದಲ್ಲಿಯೇ ಅವರ ಧರ್ಮಪಾಲನೆಯಾಗುವುದು !

ಶಿಕ್ಷಕರಾದ ನಾವು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ನಿಜವಾದ ಸೇವಕರನ್ನು ಕೊಡಬೇಕು. ಇದೇ ಶಿಕ್ಷಕರ ನಿಜವಾದ ಧರ್ಮ ಹಾಗೂ ಕರ್ತವ್ಯವಾಗಿದೆ. ಅವರು ವೈದ್ಯರಾಗಿರಬಹುದು, ಅಭಿಯಂತರಾಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಸರಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿರಬಹುದು; ಎಲ್ಲ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ‘ಸೇವಕ’ರನ್ನು ನೀಡಿದರೆ ನಾವು ನಿಜವಾದ ಧರ್ಮಪಾಲನೆ ಮಾಡಿದಂತೆ!
ನಾವು ನಮ್ಮ ಧರ್ಮಪಾಲನೆ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ, ವ್ಯಕ್ತಿಯ, ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಸಮಾಜದ ಹಾಗೂ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ವಿನಾಶವನ್ನೇ ನಾವು ತಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಮರೆಯಬಾರದು.

___________________________________________________________________________

ಶಿಕ್ಷಣವು ಹೇಗಿರಬೇಕು ?

ಕ್ಷಾತ್ರ ಹಾಗೂ ಬ್ರಾಹ್ಮ ತೇಜವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ನಿಜವಾದ ಶಿಕ್ಷಣ

ತರುಣರಿಗೆ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಸೈನ್ಯದ ತರಬೇತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂತರ, ದೇಶಭಕ್ತರ ಹಾಗೂ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಾಗಿ ನೀಡಿದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಜೀವಿಸಲು ಹಾಗೂ ಪ್ರಾಣಾರ್ಪಣೆ ಮಾಡಲು ಸ್ಪೂರ್ತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.ಶಿಕ್ಷಣವು ಹೇಗಿರಬೇಕು ಎಂಬುದರ ವಿಚಾರ ಹಾಗೂ ಪೂರಕ ಕೃತಿ ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆಗಿಹೋದ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರರು, ಸಂತರು, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದ ಹಾಗೂ ಹುತಾತ್ಮರಾದ ದೇಶಭಕ್ತರು, ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು, ಸಮಾಜೋದ್ಧಾರಕರು, ಸಮಾಜದ ಉತ್ಥಾನಕ್ಕಾಗಿ ಸಂಘಟನೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಸವೆಸಿದವರು, ಇವರೆಲ್ಲರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆಯು ಯುವಪೀಳಿಗೆಯ ಹಾಗೂ ಮಕ್ಕಳ ಪಠ್ಯಕ್ರಮದ ಭಾಗವಾಗಲೇಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ೨ ವರ್ಷಗಳ ಸೈನ್ಯದ ತರಬೇತಿ ಇರಬೇಕು. ಸಂತರು ರಚಿಸಿದ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಬೇಕು. ತರುಣರಿಗೆ ಭಗತಸಿಂಗ, ರಾಜಗುರು, ಸುಖದೇವ, ವಾಸುದೇವ ಬಲವಂತ ಫಡಕೆ ಹಾಗೂ ಸ್ವಾ. ಸಾವರಕರರ ಎಲ್ಲ ಕಥೆಗಳು ತಿಳಿದಿರಬೇಕು.
ಜೀವನವು ಶುದ್ಧ ಆಚರಣೆಯ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ, ಪಾರದರ್ಶಕ, ಶ್ರಮಿಕ ಹಾಗೂ ದೇಶಭಕ್ತಿಯದ್ದಾಗಿರಬೇಕು. ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಜೀವಿಸುವ ಹಾಗೂ ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾಣಾರ್ಪಣೆ ಮಾಡುವ ಪ್ರೇರಣೆಯನ್ನು ನೀಡುವ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದಲೇ ದೇಶವು ವೈಭವಶಾಲಿಯಾಗುವುದು.
– ಶ್ರೀ. ಅನಿಲ ಕಾಂಬಳೆ (ಮಾಸಿಕ ಲೋಕಜಾಗರ, ಅಮರನಾಥ ಯಾತ್ರಾ ವಿಶೇಷಾಂಕ ೨೦೦೮)

ಉಚ್ಚಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಿಂತಲೂ ಸುಸಂಸ್ಕಾರಯುತ ಶಿಕ್ಷಣವು ಮಹತ್ವದ್ದಾಗಿದೆ

ಇತ್ತೀಚಿನ ಮಕ್ಕಳು ಹಾಗೂ ತರುಣರಿಗೆ ಪಂಚತಂತ್ರ, ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ ಹಾಗೂ ಕ್ರಾಂತಿವೀರರ ಕಥೆಗಳು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ; ಏಕೆಂದರೆ ಅವರಿಗೆ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಅವರ ಪಾಲಕರು ಹೇಳಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಹ್ಯಾರಿ ಪಾಟರ ಓದಿ ಸಂಸ್ಕಾರಯುತ ಪೀಳಿಗೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರದ ೬೦ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕಾರಯುತ ಪೀಳಿಗೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲರಾಗಿರುವುದು ಒಂದು ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಉಚ್ಛಶಿಕ್ಷಿತರಿರುವುದು ಹಾಗೂ ಸಂಸ್ಕಾರಯುತರಾಗಿರುವುದರ ನಡುವೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ !

ಮೌಲ್ಯಶಿಕ್ಷಣ

ಇಂದಿನ ತರುಣ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ವಿನಾಶಕಾರಿ(destructive)ಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವರನ್ನು ದುಷ್ಟಪ್ರವೃತ್ತಗಳಿಂದ ಪರಾವೃತ್ತಗೊಳಿಸಲು ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಶಿಕ್ಷಣತಜ್ಞರು ಅಭ್ಯಾಸಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಮೌಲ್ಯಶಿಕ್ಷಣ (value education)ದ ಅವಶ್ಯಕತೆಯನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. 'ಮೌಲ್ಯಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಅವರಲ್ಲಿನ ಅಸುರೀ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯ ನಾಶವಾಗಿ ಅವರು ಆದರ್ಶ ನಾಗರೀಕರಾಗುವರು' ಎಂಬುದು ಶಿಕ್ಷಣತಜ್ಞರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಾಗಿದೆ.

ಚಾರಿತ್ರ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ

ಜೀವನನಿರ್ಮಿತಿ, ಮಾನವನಿರ್ಮಿತಿ, ಶೀಲ ಹಾಗೂ ಚಾರಿತ್ರ್ಯದ ನಿರ್ಮಿತಿ ಹಾಗೂ ವಿಚಾರಗಳ ಏಕರೂಪತೆ ಈ ಐದು ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ದೊರೆತು ಅದರ ಪಾಲನೆಯಾದರೆ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಆದರ್ಶ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ಸದ್ಯದ ಶಿಕ್ಷಣವೆಂದರೆ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ತಲೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಸುವುದಾಗಿದೆ. ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದ ಈ ಮಾಹಿತಿಯು ಪಚನವಾಗದಿರುವುದರಿಂದ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಗೊಂದಲ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ನಮಗೆ ಜೀವನ, ಮಾನವ, ಶೀಲ ಹಾಗೂ ಚಾರಿತ್ರ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಹಾಗೂ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಸಮ್ಮಿಲಿತಗೊಳಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ಬೇಕು. ನೀವು ಕೇವಲ ಈ ಐದು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಜೀರ್ಣಿಸಿ ಅದನ್ನು ಪಾಲಿಸಿದರೆ ನೀವು ಸಂಪೂರ್ಣ ಗ್ರಂಥಾಲಯವನ್ನು ಅರಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯಂತೆ ಹೆಚ್ಚು ಶಿಕ್ಷಿತರಾಗುವಿರಿ. ಈ ಶಿಕ್ಷಣವು ರಾಷ್ಟ್ರದ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯುವುದು ಹಾಗೂ ಬಹುತಾಂಶ ಅದು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
– ಶ್ರೀ. ರಾಜಾಭಾವು ಜೋಶಿ (ಮಾಸಿಕ ಲೋಕಜಾಗರ, ದೀಪಾವಳಿ ವಿಶೇಷಾಂಕ ೨೦೦೮)
ಚಾರಿತ್ರ್ಯವಂತ ತರುಣ ಪೀಳಿಗೆಯ ನಿರ್ಮಿತಿಗಾಗಿ ತರುಣರಿಗೆ ಸತ್ಯ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯಿರುವ ಹಾಗೂ ಪಾರದರ್ಶಕ ವ್ಯವಹಾರವಿರುವ ಶಿಕ್ಷಣ ದೊರೆತಾಗಲೇ ಆ ಪೀಳಿಗೆಯು ಸುಧಾರಿಸುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ದೇಶವು ವೈಭವಶಾಲಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂದು ದೇಶದಲ್ಲಿ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆ, ಜನಸಂಖ್ಯಾಸ್ಫೋಟ, ನಿರುದ್ಯೋಗ ಹಾಗೂ ನೀರಿನ ಕೊರತೆಯಂತಹ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಅರಾಜಕತೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಬಲ್ಲವು. ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಚಾರಿತ್ರ್ಯ ನಿರ್ಮಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ಉತ್ತರವಾಗಿದೆ.

ಧರ್ಮಶಿಕ್ಷಣ

ನೈತಿಕ ಮೌಲ್ಯದ ಸಂವರ್ಧನೆಯಾಗಲು ಮೇಲು ಮೇಲಿನ ಉಪಾಯಯೋಜನೆಗಳು ಸಾಲದು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಧರ್ಮಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ನೀಡುವುದು ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ. ಧರ್ಮಪಾಲನೆಯಿಂದ ಸಮಾಜದ ಸತ್ತ್ವಗುಣವು ವೃದ್ಧಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ನೈತಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಜೋಪಾನ ಮಾಡಲು ಆತ್ಮಬಲ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಈ ಆತ್ಮಬಲವನ್ನು ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯ ನೀಡಲಾರದು. ಸಮಾಜದ ಸತ್ತ್ವಗುಣ ವೃದ್ಧಿಯಾಗುವುದರಿಂದಲೇ ಎಲ್ಲ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅಧಃಪತನವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.

 
________________________________________________________________________

ಗುರುಕುಲರೂಪಿ ಧರ್ಮಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿ !

ಯಾವಾಗ ಒಮ್ಮೆ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮುಗಿದು ಈ ಅಧ್ಯಯನ ಮುಗಿಯುವುದೋ, ಎಂಬುದಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಬೇಸರವಾಗಿದೆ. ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕದಪರಿಚ್ಛೇದಗಳನ್ನು ಪದೇ ಪದೇಓದಿ ಮಕ್ಕಳು ಅತ್ಯಂತ ಬೇಸರಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಪರೀಕ್ಷೆ ಮುಗಿಯುತ್ತಲೇ, ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಹಾಯಾಗಿ ಹೋಗಿ ಮಜಾ ಮಾಡಿ ಬರಬೇಕು…. ಎಂಬ ಸಂವಾದವು ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲಕರ ಹಾಗೂ ಮಕ್ಕಳಿಂದ ಕೇಳಲು ಸಿಗುತ್ತವೆ, ಇವೆಲ್ಲವೂ ಇಂದಿನ ಅಧ್ಯಯನಕ್ರಮದ ಹಾಗೂ ವಿಜ್ಞಾನದ ದೊಡ್ಡ ಅಪಯಶವಾಗಿದೆ. ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ಮಕ್ಕಳು ಆನಂದದಿಂದ ಇರುವರು ಎಂಬ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಕಾಣುವುದೇ ದುರ್ಲಭವಾಗಿದೆ.
ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ಆಧಾರಿತ ಶಿಕ್ಷಣ ಈ ಕುಂದು ಕೊರತೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುತ್ತದೆ. ಹಿಂದಿನ ಗುರುಕುಲದ ದೃಶ್ಯ ಸ್ವಲ್ಪು ನೆನೆಪಿಸಿ ನೋಡಿ! ತಕ್ಷಣ ನಮ್ಮ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಆನಂದ ಹರಡುತ್ತದೆ; ಏಕೆಂದರೆ ಹಿಂದೆ ಗುರುಕುಲದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಆಚಾರ ಮತ್ತು ವಿಚಾರ ಪದ್ಧತಿಗಳಿಗೆ, ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ತ್ವ ಕೊಟ್ಟು ದೇವತೆಗಳ, ಋಷಿಗಳ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅಧ್ಯಯನ ಹಾಗೂ ಅಧ್ಯಾಪನಮಾಡುತ್ತಿದ್ದುದರಿಂದ ಆ ವಾತಾವರಣವೇ ಚೈತನ್ಯದಿಂದ ಆನಂದಮಯವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಈಗ ಇದೆಲ್ಲವೂ ಕಾಲಗತಿಗನುಸಾರ ನಷ್ಟವಾಗಿದೆ.
ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಷಯದ ಗ್ರಂಥ, ಸಂತರ ಚರಿತ್ರೆ, ದೇವತೆಗಳ ಪೌರಾಣಿಕ ಕಥೆ, ಸಂತರು ಮಾಡಿದ ಕೆಲವು ವಿಷಯದಲ್ಲಿನ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಇವೆಲ್ಲ ಎಷ್ಟು ಓದಿದರೂ, ಪುನಃ ಪುನಃ ಓದಿದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಆನಂದವು ಪ್ರತಿದಿನ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳನ್ನು ಓದುವುದರಿಂದ ಎಂದಿಗೂ ಬೇಸರ ಬರುವುದಿಲ್ಲ; ಇಂತಹ ಪ್ರಕಾರದ ಗ್ರಂಥ ಓದುವುದರಿಂದ ಚೈತನ್ಯ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಇದರಿಂದ ಬುದ್ಧಿಯ ಶುದ್ದಿ ಅಗುವುದರಿಂದ ಅನಂದ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಆದುದರಿಂದ ಪ್ರತಿದಿನ ಸಂತರ ಚರಿತ್ರೆ ಓದಿದರೂ, ಪ್ರತಿದಿನ ನಮಗೆ ಅದರಿಂದ ಹೊಸ ಅರ್ಥವೇ ಆಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಹೀಗೇಕೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದರೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಓದುವುದರಿಂದ ನಮ್ಮ ದೇಹದ ಅನುಕ್ರಮವಾಗಿ ಸ್ಥೂಲದೇಹ, ಮನೋದೇಹ, ಕಾರಣದೇಹ ಹಾಗೂ ಮಹಾಕಾರಣದೇಹ ಹೀಗೆ ಒಳಗಿನ ಶುದ್ಧಿಯಾಗುತ್ತ ಹೋಗುವುದರಿಂದ ಆಯಾ ದೇಹದ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹಾಗೂ ಬುದ್ಧಿಗೆ ತಿಳಿಯುವ ಸಂತರ ಚರಿತ್ರೆಯ ಭಾವರ್ಥವು ಬೇರೆಯೆ ಇರುತ್ತದೆ; ಆದ್ದರಿಂದ ಪ್ರತಿದಿನ ಬೇರೆನೇ ಆನಂದ ಸಿಗುತ್ತದೆ.
ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಚೈತನ್ಯ ಇಲ್ಲದಿರುವುದರಿಂದ ಅದು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಮೈಗಳ್ಳತನ ಮಾಡಲು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಮೈಗಳ್ಳತನವು ಬೇಸರ ತರುವಂತೆ ಇರುತ್ತದೆ, ಆದುದರಿಂದ ಇಂತಹ ಅಧ್ಯಯನದಿಂದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಒತ್ತಡ ಬರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅಧ್ಯಾತ್ಮವು ನಿತ್ಯ ನೂತನ ಹಾಗೂ ಚೈತನ್ಯಮಯವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅದು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ವಿನೂತನ ಆನಂದ ಕೊಡುತ್ತದೆ, ಓದುವಾಗ ಆಳವಾಗಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಆನಂದವು ದ್ವಿಗುಣವಾಗುತ್ತಿರುವ ಅನುಭವವು ನಮಗೆ ದೊರಕುತ್ತದೆ, ಆದುದರಿಂದಲೇ ಸಂತರ ಚರಿತ್ರೆ ಓದುವಾಗ ಅದು ಬೇಸರವನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿದೆ, ಇದು ಯಾವಾಗ ಓದಿ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ, ಎಂದೆನಿಸುವುದು ಯಾರ ಮುಖದಲ್ಲಿಯೂಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಇದರ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಸಂತರಚರಿತ್ರೆಯ ಚೈತನ್ಯ ಹಾಗೂ ಅದರೊಳಗಿನ ಸಂತರ ಅನುಭೂತಿಗಳ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಮಾತು!
ಹಾಗಾದರೆ, ನಡೆಯಿರಿ ಪುನಃ ಒಮ್ಮೆ ಆನಂದವನ್ನು ಕೊಡುವ ಗುರುಕುಲರೂಪದ ಧರ್ಮಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ತರಲು ಕಟಿಬದ್ಧರಾಗೋಣ ಹಾಗೂ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗಾದರೂ ಚೈತನ್ಯದ ಹಾಗೂ ಇದರಿಂದ ದೊರಕುವ ದೇವರ ಕೃಪೆಯ ಆನಂದ ಕೊಡಲು ಸಿದ್ಧರಾಗೋಣ!